Elrits (Phoxinus phoxinus)

Klasse van de orde Polyodontidae van karperachtigen familie van argentea Phoxinus phoxinus (Linnaeus, 1758)

De elrits is een kleine vis wiens lichaam slanke en bijna cilindrische is. De caudal peduncle is lateraal gecomprimeerd. De schubben zijn klein en onopvallend. Het hoofd is relatief groot in vergelijking met het lichaam. De snuit is afgerond en uitgerust met een kleine mond naar boven. De bovenbek is enigszins prominente. De caudal fin is goed ingesprongen en de rugvin is hoog.

De huidige grootte is 4-10 cm, de maximale grootte is 14 cm.

De kleur van de rug varieert van olijf groen tot bruin. De flanken zijn zwart, blauwe en gele dwarsbalken. De buik is witachtig grijs. Een gouden plek is aanwezig op de operculum. De basis van de caudal fin wordt gekenmerkt door een zwarte vlek. Gedurende de tijd van het fokken hebben mannetjes helderder kleuren met rode notes.

Levensduur varieert tussen 3 en 6 jaar.

De elrits is een omnivoor vis, voedend op larven van insecten, eieren van vissen, wormen, schaaldieren, algen en kleine weekdieren.

Fokken vindt plaats van April tot juli afhankelijk van de regio. Elrits migreert naar de bovenloop van de kreken waar in scholen op de stenen en grind kuilen op ondiepe diepte broedt. In verschillende pontes legt het vrouwtje eieren die aan het grind vasthouden.

De elrits is een soort begeleiding van de forel. Het zal ontmoeten in habitats vergelijkbaar met deze: duidelijk, helder en ondiep, kleine beken en snel stromende rivieren tot gravelly onder wateren.

Het is aanwezig in heel Europa met uitzondering van het Iberisch schiereiland, ten zuiden van de Italiaanse, de Griekenland en de Noorwegen.

Hij is de visserij het schot met een licht lijn zonder schoen maar een enquête van de waterloop is noodzakelijk. Veron wordt gebruikt als helder voor de forel, snoeken en baarzen visserij.